Dzielnica Świnoujścia, zamieszkała przez około 1000 mieszkańców. Znajduje się tu kościół neogotycki z XIX wieku. Osadnictwo na tym terenie wystąpiło już w X wieku. Wzmianki dotyczą istniejącego tu grodu obronnego. W I połowie XIV stulecia znajdował się tu zamek książęcy a także książęca komora celna, zniszczone w XV stuleciu.
W 1815 roku ustalona została stała dzierżawa dóbr. Według danych z 1862 roku był jeden dzierżawca stały i 115 właścicieli gospodarstw. W 1860 roku wieś liczyła 1068 mieszkańców. We wsi znajdowało się 128 domów mieszkalnych, dom gminy, kościół, domy proboszcza i zakrystiana, szkoła, 3 wiatraki, 169 budynków gospodarczych, stajnie, stodoły, obory oraz mleczarnia.
Podstawowym zajęciem ludności było rybołówstwo, uprawa roli, hodowla bydła. Wielu młodych mieszkańców wsi zatrudniało się jako marynarze. W I połowie XIX wieku przybyli tu w ramach zasiedlania koloniści z Holandii. W początku XIX wieku jako folwark założono pobliskie Łunowo, wieś powstała w układzie ulicówki o przewadze domów murowanych z cegły, otynkowanych, krytych dachówką ceramiczną, tworzących dwu - budynkowe zagrody.